'Doodslag'

Gisteravond ben ik naar 'Doodslag' geweest. Een nieuwe Nederlandse film met Theo Maassen in de hoofdrol. Persoonlijk ben ik nooit over zijn opmerking tegen Patricia Paay gekomen en vind het een lul op pootjes, maar eerlijk is eerlijk: de man is goed in wattie doet.

Dat het een heftige film zou worden, had ik wel verwacht. De poster met het gehavende gezicht van Maassen erop maakt al indruk, maar heremelief, dat de film zelf zoveel indruk zou maken had ik even niet zien aankomen. 

Het gaat over Max, een ambulancechauffeur die steeds vaker te maken heeft met hufterigheid tijdens zijn werk. (als je snel leest lijkt er rufterigheid te staan en nu kan ik niet stoppen met in mezelf lachen) Hij is een lieve, zachtaardige man. Je herkent hem meteen als zijnde 'the good guy'. Maar, zoals je al verwacht, gaat het mis. Tijdens een dienst slaat hij een jongen vol in zijn gezicht, die later in het ziekenhuis overlijd. Max moet een jaar zitten en probeert daarna zijn leven stukje bij beetje op te pakken. Felix, een bekend cabaretier gespeeld door Gijs van Scholten Aschat (ik heb deze naam drie, ik herhaal DRIE, keer moeten checken voordat ik hem goed schreef, had die man niet gewoon Bas Bakker kunnen heten ofzo?), komt daarna in zijn leven. De beste man heeft een soort indirecte schuld aan wat er gebeurd is, aangezien hij op tv heeft gezegd dat hulpverleners vaker van zich af moeten slaan. Deze Felix maakt het leven van Max tot een nog grotere puinhoop en dat pakt voor beiden heel vervelend uit.. 

Ik kan het wel verder uitleggen, maar dan is er geen lol meer aan om naar die film te gaan. Al is hij sowieso niet lollig trouwens. Het is een film waarvan ik eigenlijk vind dat ze hem verplicht bij maatschappijleer moeten laten zien. Hij is weliswaar niet waargebeurd, maar dat had zomaar gekund.

De film laat heel goed zien in watvoor maatschappij wij leven en hoe achterlijk die soms is. Eigenlijk is het een anderhalf uur durende mindfuck. Je wordt zo heen-en-weer geslingerd tussen meningen en emoties dat je op een gegeven moment gewoon niet meer weet wat nou goed is en wat slecht. Eerst denk je: 'die man is een moordenaar! Hij heeft iemand zijn zoon ontnomen! Wat een idioot!' het andere moment denk je: 'maar hij heeft wel een moeder en kind gered. En die jongens gedroegen zich zo verschrikkelijk asociaal tegen hem. Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben. Als je elke dag te maken krijgt met mensen die je beledigen en vernederen, dan knap je toch? Dat is onvermijdelijk!' 'Maar om nou iemand meteen te vermoorden is ook weer teveel van het goede.. of slechte.. goed, slecht, goed, slecht, AAHHH'

Deze chaotische blog is misschien niet helemaal van niveau, maar wat ik er eigenlijk vooral mee wil zeggen is:

wat doe je in hemelsnaam nog achter je computer, ga als een malle naar die film!