Waar gaat het allemaal over?

maandag 26 maart 2012

gesprekken die door heel Nederland worden gevoerd

De een-slimme-meid-is-voorbereid types

'Wat een weer.'
'Nou, heerlijk, wie had dat nog gedacht hè?'
'Als het maar niet wordt als vorige zomer.'
'Och, nee, wat een drama.'
'Ja, dat was niet niks. Eerst zon, daarna alleen maar regen. Gelukkig vertrek ik dit jaar naar het buitenland.'
'Ik ook. Heb nog steeds nachtmerries van de vakantie naar Drenthe vorige zomer. We zijn wel drie keer met tent en al weggespoeld.'
'Echt? Wat erg joh.'
'Als ik mijn ogen dichtdoe, voel ik de natte sokken in mijn lekke kaplaarzen nog steeds.'
'Drama.'
'Ja.'
'Maar wat een weer hè?'
'Heerlijk, wie had dat gedacht.'

De mooi-de-wereld-is-mooi-zo-mooi-zo-mooi-zo-biebahboebah-beestig-mooi types (snap je deze niet, dan heb je niet genoeg Studio100 gekeken in je jonge jaren)

'Zo, jij hebt ook al een lekker kleurtje.'
'Ja, hè? Gister even in de tuin gewerkt. Ben daar helemaal niet zo van, maar met dit weer, heerlijk.'
'Ik weet het. Was van de week op het strand met de hond. Lekker even uitwaaien met de zon op je bol. Daar word je toch vrolijk van?'
'Bijna net zo vrolijk als van een rosébiertje op het terras.'
'Inderdaad, we boffen maar.'
'Nou, hè.'
'En die zonnebank is ook niet nodig.'
'Nee, je hebt al zo'n een lekker kleurtje.'

De ik-laat-me-mooi-niet-gek-maken types

'Die zon doet gekke dingen met mensen, Anja.'
'Ik weet het. Iedereen doet meteen alsof de wereld een mooiere plaats is. Door een klein beetje zon. Achterlijk gedoe.'
'Precies, ik hoor ze nog wel als het net als vorig jaar vanaf juni alleen nog maar regent.'
'Ha! Ja, dat zou wat zijn. Dan is de wereld ineens zo mooi niet meer.'
'Nee, dat bedoel ik, maar die van mij is dan geen spat veranderd hoor!'
'Die van mij ook niet, wij laten ons niet gek maken.'

De iedereen-kijkt-naar-muuuhh types

'Ik word zo blij van dat zonnetje.'
'Ik ook joh. En het is helemaal niet koud. Heb gister lekker op het balkon van Frits gelegen.'
'Heerlijk, ik in de tuin.'
'Dat durf ik niet meer. Kijk, ik hou niet van strepen hè, het moet allemaal een beetje egaal. Nou hou ik op het strand m'n bikini wel aan, maar thuis gaat alles uit hoor.'
'Echt waar?'
'Jaaahaa, alleen ik heb een buurman..'
'Och, een gluurder, zul je altijd zien.'
'Joh, ik heb gewoon geen privacy in mijn eigen tuin!'
'Belachelijk!'
'Vind ik dus ook. Ik bedoel, moet ik mijn tuin gaan afdekken, omdat ik toevallig nog drie verdiepingen boven me heb wonen? Ik vind dat je elkaar gewoon een beetje rust gunt.'
'Wat je zegt.'
'Smerig ventje.'
'Bah.'

De ik-zoek-ruzie-om-kleine-dingen types 

'Lekker weertje hè?'
'Ja, fantastisch.Ik vind het ook helemaal niet koud.'
'Nou, ik vind het in de schaduw nog best frisjes hoor.'
'Ja? Ik vind het meevallen.'
'Nee, ik niet, we moeten niet overenthousiast worden hè.'
'Overenthousiast niet, ik vind gewoon dat je dankbaar moet zijn voor dit soort weer in maart.'
'Als het aanhoudt tot augustus, dàn ben ik enthousiast.'
'Beetje laat.'
'Beetje realistisch.'

daar is ie weer

Dames en heren,

ik heb jullie er ondertussen mee doodgegooid, maar dat interesseert me vrij weinig. Hier gaan we voor de laatste ronde:

Een vrolijke Amerikaan die sinds twee en een half jaar in Amsterdam woont en zich daar met van alles en nog wat bezig houdt. Het is een man met een duidelijke visie op zowel de Amerikaanse politiek als op de kunst van het vrouwenversieren. De Hollandse vrouw heeft voor hem geen geheimen meer en hij na deze drie wonderbaarlijke minuten niet meer voor ons.

Give it up for: The Chadman.






Houdt u bij het kijken van dit filmpje alstublieft rekening met alle bloed, zweet en tranen die hierin hebben gezeten, met daar bovenop een dramatische afbraak van mijn liefde voor het liedje 'home'. Dat nummer kan ik sinds de 6 slopende dagen die in de montage hebben gezeten niet meer horen zonder in blinde paniek te denken 'waar is mijn stem?' 'waar blijft de voice-over?' 'NEEEE, hij is niet wéér gewist, alsjeblieft niet!' Je snapt: dat nummer wordt in mijn Utrechtse paleisje niet meer gedraaid.

zondag 18 maart 2012

Paulien, bedankt

Ik ben fan van Paulien Cornelisse. Okè, na het lezen van 'Taal is zegmaar echt mijn ding' kun je nooit meer een normaal gesprek voeren zonder jezelf continu de dingen te horen zeggen waar Paulien zich zo aan ergert, maar alles went. Althans, dat hoop je. Nu is het alleen zo dat ze in 'En dan nog iets' iets heeft geschreven wat een gevolg voor mij heeft meegebracht waar niet aan te wennen valt.

Dat zit zo: ik heb een kat. Een grote, dikke, kwijlende kat die nooit weet of ze nou binnen of buiten wil zijn en daarom om de haverklap tegen 't raam staat te rijden. We hebben haar al elf jaar en het beest is onderdeel van ons gezin geworden. Niet in die mate dat we haar op de kerstkaart zetten met zo'n gestempeld pootje eronder, maar ze hoort erbij. Haar naam is Streepje.

Nou blijkt Paulien Cornelisse ook een kat te hebben. Een jonkie nog. Die toevalligerwijs ook Streepje heet. En ik wou echt, serieus, dat dat niet het geval was.

'Ik heb een nieuwe kat. Ze heet Streepje. Meteen in de eerste week dat ik haar had, zei iemand tegen mij dat die naam hem deed denken aan geschoren schaamhaar. Sindsdien noem ik Streepje Streep.' - Paulien Cornelisse in 'En dan nog iets'

Bedankt, Paulien.

Ik zie sinds jouw briljante opmerking niet meer mijn oude vertrouwde kat waar ik zo lekker mee kan knuffelen. Nee, ik zie een geschoren schaamhaar met kwijl aan de lippen die tegen het raam aan staat te rijden. Ik kan je vertellen dat je daar krijg nou niet per sé knuffeldrang van krijgt. Dus namens mijn ondertussen vereenzaamde kat en mijzelf:

serieus Paulien,

BEDANKT.