hoeist?

Soms bedenk ik wel eens variaties op standaard situaties. Gewoon om de boel wat interessanter te maken. Vandaag wil ik het graag hebben over mijn diepgewortelde haat aan 'hoeishet?'. Mensen vuren het op je af, terwijl ze niet geïnteresseerd zijn in het antwoord en ik ook helemaal niet eerlijk antwoord wil geven. Als je iemand tegenkomt is het heus een leuk begin van een gesprek, maar dan moet het wel een spraakzaam iemand zijn. Als je namelijk het hele 'hoeishet?' riedeltje al hebt gehad en daarna wordt het stil, ja, dat is dodelijk. Zo pijnlijk dat je bijna onopvallend wilt wegrennen. Iets wat nagenoeg onmogelijk is.

Ik heb er lang over nagedacht hoe ik het kon veranderen. Het liefste heb ik dat alleen mensen die het echt interesseert vragen hoe het met me gaat. Dat doe ik namelijk ook. Ik vraag niet aan de eerste beste uit-de-klei-getrokken vage kennis: 'hoeishet?'. Dat interesseert me namelijk geen reet. Nou heb ik volgens mij een redelijk goede manier gevonden om deze situaties te vermijden. 

'Hee, jij ook hier.' (vage uit-de-klei-getrokken kennis)
'Hee, ja.' (ik)
'Goh, joh, hoe is het?'
'Nou, ik ben blij dat het vraagt, ik zit echt helemaal niet lekker in m'n vel. Ja, weet je wat het is. Ik ben gewoon niet gelukkig. Ken je dat? Echt niet gelukkig. Gewoon dat ik denk: jeetje wat ben ik ongelukkig. Het zit zo diep hè, ik bedoel ik kom er niet van af. En ik word er nogal wanhopig van. Laatst heb ik zelfs een scheermesje op mijn bovenbeen gezet. Zoveel mensen doen het dat ik dacht: misschien helpt dat  me wel. Maar nee, niks helpt.'
'Jeetje.'
'Ja, sorry, maar je maakt dit allemaal bij me los. Mensen vragen bijna nooit écht geïnteresseerd aan mij hoe het gaat, maar bij jou zag ik gewoon in je ogen dat je het écht wilde weten. En ja, dan ga ik hè. Je kent het wel.'
'Nou.. ik..'
'Maar als dat duistere gevoel en die grijze mist in mijn hoofd alles zou zijn had ik het nog wel kunnen handelen, maar néé, nou is gister ook nog eens mijn hond Bobbertje overleden. Ja, Bobbert. Verdorie, ik schiet helemaal vol. Sorry hoor.'
'Als je het niet wilt vertellen is het ook goe..'
'Nee, nee, ik moet het juist kwijt joh. Ze zeggen toch altijd dat er over praten helpt. Dus nou, dan doen we het maar hè. Bobbert, och hij was altijd zo vrolijk hè. Als ik dan thuis kwam sprong hij met zijn drie poten op me. Bobbert had maar drie poten. Ja, heel sneu verhaal. Ik zal het je vertellen, want jij houdt ook van honden natuurlijk.'
'Nou..'
'We waren op vakantie. Een prachtige vakantie naar Drenthe, heel interessante fietsroutes gedaan. Mooi daar, móói, je kunt het niet voorstellen. Wij hebben in ons eigen landje echt wel goeie uitzichten. Mensen willen altijd maar naar het buitenland voor de vakantie, naar de zon, nou ik heb me prima vermaakt in mijn regenponcho hoor, heb ik niks van. Lekker banjeren door de bossen. Oh Bobbert hield ook altijd zo van.. daar ga ik weer. Oh man. Het is zo'n verlies hè? Zulke pijn gaat door merg en been. Maargoed, Bobbert was mee natuurlijk. Lekker bij ons in de caravan, vond ie heerlijk. Maar mijn zusje had dus een vriendinnetje meegenomen naar de camping. Best een lief kind, maar ze zat constant op haar tuinstoel te wippen. Mijn moeder had al een aantal keer gezegd: dat moet je niet doen, straks val je achterover. Zij luisterde natuurlijk niet en ja hóór, daar ging ze. Ondersteboven op onze Bobbert. Hartstikke zielig. Had hij zijn been gebroken en dat was zo erg dat het meteen geamputeerd moest worden. Wij dat kind op de trein gezet, want mijn vader was in alle staten, en met Bobbert naar de dierenarts in..'
'Sorry, maar ik moet écht gaan. Ik moet.. eh.. mijn trein halen!'
'Oh echt? Nou meid, je moet me maar eens smsen, spreken we wat af. Kunnen we lekker bijkletsen.'

Zo.

Dit zal ze wel leren om te pas en te onpas de ''hoeissutt??'' vraag op mensen af te vuren.

Hmm.. zal ik diegene aan het einde ook nog een knuffel geven terwijl ik snik 'Zo fijn dat ik even mijn hart bij je mocht luchten, je bent een goed mens, weetjedat?' of is dat te overdreven?

Nouja, ik ga hem in ieder geval uit mijn hoofd leren en daarna de ballen kweken om het ook echt bij iemand te doen. 

Vind het nu al leuk.