doe het voor ons

Lieve Mo of Abdul of Achmed,

ik woon nu bijna een maand in Utrecht, ken bijna niemand, maar jou wel. Hoe jij daar staat achter de toonbank met al je lekkers, ik krijg het niet van mijn netvlies. Je naait me soms door stiekem een euro boven op de prijs te gooien en denkt dan dat ik het niet doorheb. Een domme gedachte, want ik zie alles. Maar het maakt niet uit. Het maakt mij echt niet uit. Jij bent mijn eerste, echte Utrechtse vriend.

Ik heb alleen een heel klein puntje van kritiek. Ik hoef niet uit te leggen dat ik het ontzettend leuk vind om bij jou binnen te lopen, ik doe het zo'n drie, vier keer per week, dus als je nu nog niet weet dat ik graag bij je ben dan weet ik het niet meer. Maar een echte vriend zou me af en toe wegsturen. Mij tegen mezelf beschermen. Je weet namelijk heus wel waar dit heen gaat. En als ik straks met dichtgeslipte vaten en een buik tot op mijn knieen weer je zaak binnen strompel zal ik jou verantwoordelijk houden voor het feit dat je mijn kans op een huwelijk hebt verziekt. Als ik jou blijf zien kom ik namelijk nooit meer aan de vent, vrouw, labrador, goudvis, cactus waar ik ook op val. Sterker nog, als ik jou blijf zien is er een grote kans dat ik over een jaar mijn kamer uit getakeld moet worden. Ik hoef jou niet uit te leggen dat dat onze vriendschap ten gronde zal richten.

Ik vraag daarom vriendelijk of je mij af en toe niet de baklava mee wilt geven die ik aan je vraag. Ook al lig ik smekend en schuimbekkend over de grond te rollen, sla ik met mijn vuistjes woest op de grond terwijl ik als een bezetene schreeuw: IK WIL BAKLAVAAAAHAHAAHAAA! Geef het me niet. Zeg niet op vrolijke toon: hoefeel baklava mag het sijn mefrouw? Nee, zeg: lieve mevrouwtje, jij geen baklava meer krijgen dese week. Jij al tien bakjus gehaald, het isch genoeg! Zo zal je mijn kansen op een gelukkige toekomst niet verzieken, ervoor zorgen dat ik over vier jaar nog steeds de trap naar mijn kamertje op kan zonder te overlijden aan een hartaanval en kan onze vriendschap blijven bestaan.

Ik kan mezelf niet stoppen, dus vraag ik jou vriendelijk of jij het wilt doen. Hou een interfriendsie. Doe het voor mij, voor ons.

Alvast bedankt mijn vriend.

Meer dan vriendelijke groetjes,

het blondje die al jouw baklava opkoopt